Groeiend tekort aan taxichauffeurs doelgroepenvervoer

Door het aantrekken van de economie ontstaat er een steeds groter tekort aan chauffeurs in het contractvervoer. Het kan zelfs al niet meer worden uitgesloten dat er met ingang van het nieuwe schooljaar ritten gaan uitvallen. En een oplossing lijkt niet zomaar voorhanden. “Taxibedrijven zitten soms met de handen in het haar.”

Het groeiende tekort aan taxichauffeurs voor het doelgroepenvervoer wordt over de hele linie gevoeld, zo blijkt uit een rondgang langs een aantal grote vervoerders. “Wij merken dat, door het aantrekken van de economie, het lastiger wordt om geschikte chauffeurs te vinden. Met name voor doelgroepenvervoer, omdat het hier altijd parttime contracten betreft”, zegt Martijn Kersing van Noot. Een woordvoerder van Munckhof geeft aan dat het krapper wordt, al verschilt het per regio in welke mate.

Pascal Denissen is commercieel directeur bij de landelijk werkzame uitzendorganisatie Taxiwerq. Volgens hem komt het tekort aan chauffeurs niet alleen doordat er nu meer werk is dan een paar jaar geleden. Ook in andere sectoren gaat het beter, en dat voelt de taxibranche.

Terugstromen naar andere branche

“We werven nieuwe mensen, maar aan de andere kant verlaten weer net zo veel mensen de branche. Toen het slecht ging met de bouw, zijn veel mensen uit die sector als taxichauffeur gaan werken. Maar nu is er een groot tekort aan personeel in de bouw, dus al die mensen stromen na een paar jaar weer terug. En zo gaat dat met meerdere sectoren”, legt Denissen uit.

“Taxibedrijven waar wij mee werken, zitten soms met de handen in het haar. Ze kunnen momenteel echt niet aan chauffeurs komen. We zien steeds vaker dat een bedrijf een bepaalde opdracht kwijtraakt aan een ander, maar dat de chauffeurs niet overgaan naar de nieuwe vervoerder omdat de bestaande werkgever nog voldoende werk voor ze heeft. Het is dan ook de vraag of en hoe leerlingen na de schoolvakantie opgehaald gaan worden.”

Regionale verschillen

Bij de BIOS-groep merkt men vooral in leerlingenvervoer en routegebonden vervoer dat het aanbod in chauffeurs krapper begint te worden. Het gaat hier immers vaak om contracten voor een beperkt aantal uren per week, legt Martijn van Leeuwen uit. “Veelal worden hier sociaal return-kandidaten voor geworven, echter stuiten we dan op het probleem van het behalen van de chauffeurskaart. Vooral het theoriegedeelte, waarvoor je goed begrijpend Nederlands moet kunnen lezen, is een obstakel. Terwijl deze kandidaten prima geschikt zijn voor het vervoer.”

Van Leeuwen ziet wel regionale verschillen. “Bij een contract voor minimaal 30 uur per week zijn er in Rotterdam nog wel kandidaten te vinden. In de regio Haarlem en Zaanstad is het probleem veel groter; hier is het lastiger om kandidaten te vinden.”

Versplintering vervoer helpt niet

Ook Connexxion Taxi Services / Transdev heeft “te maken met de uitdagingen die de krapte op de arbeidsmarkt met zich meebrengt”, legt Gjalt Rameijer uit. “Wat het in onze sector extra uitdagend maakt, is de versplintering van het vervoer. Door aanbestedingen kunnen samenhangende vervoerspakketten aan verschillende bedrijven gegund worden. Dit heeft tot gevolg dat synergievoordelen verdwijnen en er extra chauffeurs nodig zijn om het oorspronkelijke pakket uit te voeren. Ook hebben we te maken met verschillende eisen die worden gesteld bij het vervoer van verschillende groepen reizigers. Daardoor gebeurt het dat we op dezelfde momenten verschillende ritten moeten rijden, in plaats van na elkaar, waardoor er extra chauffeurs nodig zijn.”

Lastig combineren met ander vervoer

Het probleem is dus duidelijk en neemt in omvang toe. Volgens Pascal Denissen van Taxiwerq is het probleem niet zomaar opgelost. “Het lastige is ook dat de inzet van chauffeurs voor het leerlingenvervoer vaak lastig met ander vervoer te combineren is. Mensen willen wel meer uren maken, maar dat valt vaak niet goed in te passen.” Hij denkt in elk geval dat er veel intensiever moet worden samengewerkt tussen de verschillende partijen, dus ook de gemeenten. “Maar we kijken ook of we misschien kunnen samenwerken met partijen uit andere sectoren door elkaars parttimers efficiënter in te zetten.”

Ook Martijn van Leeuwen van de BIOS-groep stelt: “Eenvoudig is dit niet op te lossen.” Wervingsacties en zelf mensen opleiden kunnen helpen. Verder moet een organisatie leuk zijn om voor te werken, de nadruk komt dan ook steeds meer te liggen op ‘employer branding’ en wat je als werkgever kunt bieden naast het primaire salaris.”

“Veel van dit soort zaken kun je als werkgever via de werkkostenregeling in een bruto/netto component regelen, zodat het de werkgever niets extra kost, terwijl de medewerker er wel voordeel bij heeft”, legt Van Leeuwen uit. “Een medewerker moet veel meer zelf kunnen kiezen. Ook opleidingen voor doorgroeimogelijkheden horen hierbij, waaronder het rijbewijs C of D halen. Hiermee bind je de medewerker aan de organisatie en word je en aantrekkelijke werkgever voor nieuwe kandidaten.”

Vissen in dezelfde vijver

Carlo Cahn van brancheorganisatie KNV zegt de problemen te herkennen. “In sommige regio’s kan dit tot problemen gaan leiden. Maar wij weten in elk geval niet van situaties waar vervoer geen doorgang meer kan vinden door een gebrek aan chauffeurs. Wat ook meespeelt: we vissen voor deze groep werknemers voor een belangrijk deel in sectoren waar de tekorten ook steeds groter worden, zoals het busvervoer en vrachtvervoer. In die sectoren is het probleem zelfs groter, maar in de taxibranche gaat het wellicht ook die kant op.”

Cahn wijst op de nieuwe cao die onlangs werd afgesloten. Daarin is ook een loonsverhoging van  tweemaal 2 procent afgesloten. “Met die loonsverhoging houden we de aansluiting met andere sectoren. De werkgevers en werknemers dragen, via Sociaal Fonds Taxi, een verantwoordelijkheid dragen voor de arbeidsmarkt in de taxisector. Maar of er al concrete acties zijn bedacht om het vak van taxichauffeur aantrekkelijker te maken, weet ik op dit moment niet.”